Pozostałe środki
W tej grupie środków, znajduje się wszystko to, co potrzebne jest do zapewnienia bezpieczeństwa ratowanemu i ratującemu; a także ułatwienie ratownikowi, a co za tym idzie i przyspieszenie, wykonania właściwych czynności ratunkowych.
W przypadku opatrywania większych ran, celowe jest użycie przez niosącego pomoc jednorazowych rękawiczek lateksowych. Głównym ich zadaniem jest niedopuszczenie do bezpośredniego kontaktu rany z rękami ratującego, który nie zawsze ma możliwość ich umycia przed przystąpieniem do jej opatrywania. Z drugiej strony chronią też samego ratującego, przed przypadkowym zakażeniem się przez kontakt z krwią ratowanego nie tylko AIDS, ale też: wirusowym zapaleniem wątroby, czy żółtaczką.
Na wycieczkach mogą okazać się również przydatne jednorazowe strzykawki i igły. Te pierwsze wykorzystać można jako dozowniki, kroplomierze, te drugie zaś do wyciągania z ciała drzazgi, kleszczy, czy chociażby przebijania pęcherzy pochodzących od wszelakich otarć.
Oczywiście nie powinno zabraknąć miejsca dla nożyczek, których zastosowania nie trzeba tłumaczyć, a także pincety czy też zacisku, które posłużyć mogą do chwilowego przytrzymania zakładanego opatrunku lub wyciągnięcia żądła owada z ciała poszkodowanego.
Jednorazowa folia NRC, zwana czasami także kocem-pomocą, jest bardzo dobrym środkiem chroniącym poszkodowanego przed niepożądanym działaniem czynników termicznych. W zależności od założenia może chronić poszkodowanego przed utratą ciepła, lub przed jego nadmiernym promieniowaniem (srebrną stroną do ciała – ochrona przed zimnem, złotą stroną do ciała – ochrona przed ciepłem).
Nowością na polskim rynku jest Aspirenin, zestaw składający się ze specjalnej strzykawki ssącej i kilku, różnej wielkości końcówek. Środek ten jest stosowany do “wyssania trucizny” w przypadku ukąszeń jadowitych wężów i owadów. Ze względu jednak na rzadkie przypadki ukąszeń przez węże, oraz stosunkowo dużych gabarytów zestaw, zaleca się jego posiadanie tylko w przypadku dłuższych obozów wędrownych, np. w Bieszczadach.
Do przymocowania opatrunków i bandaży doskonale nadają się: plaster bez opatrunku (np. Polovis), agrafki, czy też specjalne zapinki sprzedawane zwykle w kompletach razem z bandażami elastycznymi.
WRÓĆ DO GŁÓWNEGO MENU:
